Appartementen in watertoren

Voor elke woning een verdieping

Interview in FrieschDagblad Wonen

d.d. 2003-04-17;
met Ton Woestenburg & Heleen Horstman.
(door Jaap van der Boon)

In de rubriek "Te Plak" vertellen mensen over hun woning.
Aan bod komen de inrichting; eventuele verbouwing en het gebruikte materiaal.

Het zal niet vaak voorkomen dat mensen een gehele verdieping van een appartementencomplex tot hun beschikking hebben. En als die verdiepingen dan ook nog rond zijn, is dat zeker bijzonder. Negen huishoudens aan de Groningerstraatweg in Leeuwarden bezitten zo'n appartement: zij wonen in de voormalige watertoren.

De watertoren, die in de jaren zeventig een nieuwe bakstenen buitenmuur kreeg, was niet bepaald een bouwkundige schoonheid. Recht toe recht aan moet het motto bij de bouw zijn geweest: alleen de schaarse patrijspoortjes onderbraken de massieve bakstenen buitenkant. Karakteristiek kon het gebouw wel genoemd worden: boven de vrij lage bebouwing tussen Vrijheidsplein en binnenstad is het altijd een baken aan de oostkant van Leeuwarden geweest.

Toen het gebouw zijn functie verloor en er plannen kwamen om het geschikt te maken voor wonen, heeft architect Draisma het nutsgebouw een zekere charme gegeven door er een futuristisch lijkende wooncilinder van te maken. Mede door het gebruik van zinken platen heeft het gebouw meer uitstraling gekregen. Het grote betonnen waterbassin in de bovenste helft van de toren werd gesloopt, er werden vloeren aangelegd, de patrijspoorten maakten plaats voor grote ramen en er kwam een verdieping op het nu ruim 39 meter hoge gebouw. Bouwbedrijf Ten Tije voerde het ontwerp wit' en is nu nog bezig om de garages achter de toren te voltooien.

Boerderij

Het echtpaar Ton Woestenburg en Heleen Horstman uit Ryptsjerk had reclameborden van de te bouwen appartementen in de watertoren gezien. Of ze meteen dolenthousiast waren, laat Woestenburg niet blijken. „Het leek ons .wel wat", zegt hij. De Ryptsjerksters woonden in een boerderij, maar ze achtten het beter een woning in de stad te zoeken. „We zochten iets dat praktisch was, zonder tuinonderhoud. En als je ouder wordt, is het beter om in de stad te wonen", zegt de uit de Zaanstreek afkomstige watertoren-bewoner.

Als ze de eerste keus hadden, zouden de Ryptsjerksters zonder twijfel voor de hoogste, de negende verdieping hebben gekozen. Maar alleen de eerste, tweede en vijfde etage waren nog vrij; het echtpaar koos voor de hoogst beschikbare verdieping. Behalve de bovenste is echter ook de vijfde verdieping bijzonder: het is de enige etage, waar oorspronkelijk al een vloer in lag.
Bovendien verbreedt de toren -zich hier - van de buitenkant gezien bijna onmerkbaar - omdat boven deze verdieping het waterbassin begon. Door die verbreding hellen de ramen naar buiten en is de onderkant van de kozijnen smaller dan de bovenkant. Bovendien hebben de bouwers het fundament laten zitten van de enorme waterbak. „Ik ben blij met deze etage, juist vanwege het feit dat de ondersteunende balken doorlopen in deze kamer."

Wie aanbelt aan de voet van de toren, krijgt via de intercom contact met de bewoners. De lift staat hier centraal. Als je uit de lift stapt, kom je niet in een gang, maar sta je meteen in de hal van de bewoners. Om ongewenst bezoek te voorkomen, zijn het gebouw en de lift extra beveiligd. Alle appartementen zijn globaal gesproken in drieën verdeeld. Een middenstrook met liftschacht, hal en twee loggia's een soort inpandig balkon scheidt de kamer met keuken en bijkeuken van de drie slaapkamers en badkamers. Maar niet alle appartementen hebben diezelfde indeling. Woestenburg en zijn echtgenote hebben de loggia aan de kant van de binnenstad bij de kamer getrokken. Volgens het oude bouwbesluit was dat niet mogelijk, omdat elke woning verplicht een bepaalde oppervlakte 'buitenruimte' moest hebben. Nu de eisen versoepeld zijn, is deze verandering legaal. Bovendien heeft het echtpaar van de twee slaapkamers één werkkamer laten maken en de logeerbadkamer en eigen badkamer tot één grote sanitaire ruimte laten inrichten. De bewoners zijn heel content met de inbreng van eigen wensen. „Alles kon", aldus Heleen Horstman. Keuken De keuken van het Italiaanse merk Composit is om één van de pilaren in de kamer gebouwd, die oorspronkelijk het één miljoen liter water bevattende bassin steunden. De keuken heeft twee kleuren: bruin kersenhout en aluminium-grijs. De grijze kleur zit niet alleen in het gebruikte metaal, maar ook in het gebruikte kunststoffen aanrechtblad en de pilaar. De bouwers hebben de bestaande nissen in de buitenmuur laten zitten. De bewoners hebben die ruimten creatief ingevuld. Als open kastje met glazen platen, als onderkomen voor de televisie en als opbergruimte met kastdeurtjes. Hoewel de watertoren lang niet het hoogste woongebouw is in de Friese hoofdstad, hebben zelfs de bewoners van de vijfde verdieping een mooi uitzicht op de stad: op de Vrijheidswijk, Heechterp, Zamenhofpark, Cambuur en binnenstad. De bewoners van de hoogste verdieping kunnen zelfs de vuurtorens van de eilanden bij helder weer zien, heeft Woestenburg gehoord. Zelf is hij ook erg tevreden over het uitzicht: „We voelen ons er prettig bij. Je hebt uitzicht aan alle kanten en je kunt 'meeleven' met het draaien van de zon."